【#文档大全网# 导语】以下是®文档大全网的小编为您整理的《前赤壁赋 全文拼音版》,欢迎阅读!
前赤壁赋 苏轼
壬戌之秋,七月既望,苏子与客泛 舟 游 于赤壁之下。清风徐来,
shuǐbō
rénxūzhīqiū
qīyuèjìwànɡ
sū
zǐ
yǔ
kèfàn
zhōu
yóu
yúchìbìzhīxià
qīnɡfēnɡxúlái
qiánchìbìfùsūshì
水波不兴。举酒属客,诵明月之诗,歌窈窕之章。少焉,月出于东山之上,徘徊于斗牛之间。白露横江,水光接天。纵一苇之所如,凌万
qǐnɡzhīmánɡránzhīshànɡ
páihuáiyúdǒuniúzhījiān
báilùhénɡjiānɡ
shuǐɡuānɡjiētiān
zònɡyìwěizhīsuǒrú
línɡwàn
bùxīnɡjǔjiǔzhǔkèsònɡmínɡyuèzhīshīɡēyǎotiǎozhīzhānɡshǎoyānyuèchūyúdōnɡshān
顷之茫然。浩浩乎如冯虚御风,而不知其所止;飘飘乎如遗世独立,羽化而登仙。
于是饮酒乐甚,扣舷而歌之。歌曰:“桂棹兮兰桨,击空明兮溯流光。渺渺兮予怀,望美人兮天一方。”客有吹洞箫者,倚歌而和之。其声呜呜然,如怨如慕,如泣如诉;余音袅袅,不绝如缕。舞幽壑之
qiánjiāoqíshēnɡwū
wūrán
rúyuànrú
mù
rú
qì
rú
sù
yúyīnniǎoniǎo
bùjuérú
lǚ
wǔyōuhèzhī
liúɡuānɡ
miǎomiǎoxī
yǔhuái
wànɡměirénxītiānyìfānɡ
kèyǒuchuīdònɡxiāozhě
yǐ
ɡē
ér
hèzhī
yúshìyǐnjiǔlèshèn
kòuxiánér
ɡēzhī
ɡēyuē
ɡuìzhàoxīlánjiǎnɡ
jīkōnɡmínɡxī
sù
huàérdēnɡxiān
hàohàohūrúpingxūyùfēnɡérbùzhīqísuǒzhǐpiāopiāohūrúyíshìdúlìyǔ
潜蛟,泣孤舟之嫠妇。
苏子愀然,正襟危坐,而问客曰:“何为其然也?”客曰:“‘月明
xīnɡxī
sū
zǐqiǎorán
zhènɡjīnwēizuò
érwènkèyuē
héwéiqírányě
kèyuē
yuèmínɡ
qìɡūzhōuzhīlífù
星稀,乌鹊南飞。’此非曹孟德之诗乎?西望夏口,东望武昌,山川
xiānɡliáo
yù
hūcānɡcānɡ
cǐfēimènɡdézhīkùnyúzhōulánɡzhěhū
fānɡqí
pòjīnɡzhōu
xiàjiānɡlínɡ
wūquènánfēicǐfēicáomènɡdézhīshīhūxīwànɡxiàkǒudōnɡwànɡwǔchānɡshānchuān
相缪,郁乎苍苍,此非孟德之困于周郎者乎?方其破荆州,下江陵,
zhúlúqiānlǐ
jīnɡqí
bìkōnɡ
shījiǔlínjiānɡ
hénɡshuòfùshī
ɡù
yíshìzhī
shùnliúérdōnɡyě
顺流而东也,舳舻千里,旌旗蔽空,酾酒临江,横槊赋诗,固一世之
xiónɡyě
雄也,而今安在哉?况吾与子渔樵于江渚之上,侣鱼虾而友麋鹿,
jiàyì
yèzhīpiānzhōu
jǔpáozūnyǐxiānɡzhǔ
jì
fúyóuyútiāndì
miǎocānɡhǎizhīyī
sù
āi
wú
érjīnānzàizāikuànɡwúyǔzǐyúqiáoyújiānɡzhǔzhīshànɡlǚyúxiāéryǒumílù
驾一叶之扁舟,举匏樽以相属。寄蜉蝣于天地,渺沧海之一粟。哀吾
shēnɡzhīxū
生之须臾,羡长江之无穷。挟飞仙以遨游,抱明月而长终。知不可
hūzhòudé
tuōyíxiǎnɡyúbēifēnɡ
yúxiànzhǎnɡjiānɡzhīwúqiónɡxiéfēixiānyǐáoyóubàomínɡyuèérchánɡzhōnɡzhībùkě
乎骤得,托遗响于悲风。”
苏子曰:“客亦知夫水与月乎?逝者如斯,而未尝往也;盈虚者如彼,而卒莫消长也。盖将自其变者而观之,则天地曾不能以一瞬;自其不
biànzhěérɡuānzhīér
zú
mòxiāozhǎnɡyě
ɡàijiānɡzì
qíbiànzhěérɡuānzhī
zétiāndìcénɡbùnénɡyǐ
yíshùn
zì
qí
bù
sū
zǐyuē
kè
yìzhīfūshuǐyǔyuèhū
shìzhěrú
sī
érwèichánɡwǎnɡyě
yínɡxūzhěrú
bǐ
变者而观之,则物与我皆无尽也,而又何羡乎!且夫天地之间,物各
zéwùyǔwǒjiēwújìnyěéryòuhéxiànhūqiěfūtiāndìzhījiānwùɡè
有主,苟非吾之所有,虽一毫而莫取。惟江上之清风,与山间之明月,耳得之而为声,目遇之而成色,取之无禁,用之不竭。是造物者之无尽藏也,而吾与子之所共适。”(共适 一作:共食)
客喜而笑,洗盏更酌。肴核既尽,杯盘狼籍。相与枕藉乎舟中,不知东方之既白。
bùzhīdōnɡfānɡzhījìbái
kè
xǐ
érxiào
xǐzhǎnɡēnɡzhuó
yáohé
jìjìn
bēipánlánɡjí
xiānɡyǔzhěnjièhūzhōuzhōnɡ
jìnzànɡyě
ér
wú
yǔ
zǐzhīsuǒɡònɡshì
ěr
dézhīérwéishēnɡ
mù
yùzhīérchénɡsè
qǔzhīwújìn
yònɡzhībùjié
shìzàowùzhězhīwú
yǒuzhǔɡǒufēiwúzhīsuǒyǒusuīyìháoérmòqǔwéijiānɡshànɡzhīqīnɡfēnɡyǔshānjiānzhīmínɡyuè
本文来源:https://www.wddqxz.cn/377976afbcd5b9f3f90f76c66137ee06eef94e43.html