【#文档大全网# 导语】以下是®文档大全网的小编为您整理的《伯夷列传拼音版》,欢迎阅读!
伯夷列传
夫学者载籍极博,犹考信于六艺。诗书虽缺,然虞夏之文可知也。尧将逊位,让於虞舜,舜禹之间,岳牧咸荐,乃试之於位,典职数十年,功用既兴,然後授政。示天下重器,
wánɡzhědàtǒnɡzhīwūwèi
diǎnzhíshùshínián
ɡōnɡyònɡjìxīnɡ
ránhòushòuzhènɡ
shìtiānxiàzhònɡqì
chuántiānxià
ruò
sī
zhīnányě
érshuōzhěyuēyáorànɡtiānxià
wū
xǔ
yóu
wénkě
zhī
yě
yáojiānɡxùnwèi
rànɡwū
yúshùn
shùnyǔ
zhījiān
yuèmùxiánjiàn
nǎishì
fū
xuézhězǎi
jí
jí
bó
yóukǎoxìn
yú
liù
yì
shīshūsuīquē
rán
yú
xiàzhī
bóyílièzhuàn
王者大统,传天下若斯之难也。而说者曰尧让天下於许由,许由不受,耻之逃隐。及夏之时,有卞随、务光者。此何以
chēnɡyānxǔ
yóubùshòu
chǐzhītáoyǐn
jí
xiàzhīshí
yǒubiànsuí
wùɡuānɡzhě
cǐ
hé
yǐ
tài
shǐɡōnɡyuē
yúdēnɡjīshān
qíshànɡɡàiyǒu
xǔ
yóuzhǒnɡyún
kǒnɡzǐ
xù
liè
称焉?太史公曰:余登箕山,其上盖有许由冢云。孔子序列
ɡǔ
zhīrénshènɡxiánrén
rú
wú
tài
bó
bó
yí
zhīlúnxiánɡyǐ
yú
yǐ
suǒwényóu
ɡuānɡ
yì
zhìɡāo
qíwéncí
bùshǎoɡàijiàn
hé
zāi
古之仁圣贤人,如吴太伯、伯夷之伦详矣。余以所闻由、光义至高,其文辞不少概见,何哉?
孔子曰:“伯夷、叔齐,不念旧恶,怨是用希。”“求仁得仁,又何怨乎?”余悲伯夷之意,睹轶诗可异焉。其传曰:伯夷、叔齐,孤竹君之二子也。父欲立叔齐,及父卒,叔齐让伯夷。伯夷曰:“父命也。”遂逃去。叔齐亦不肯立而逃之。国人立其中子。於是伯夷、叔齐闻西伯昌善养老,盍往归焉。及至,西伯卒,武王载木主,号为文王,东伐纣。伯夷、叔齐叩马而谏曰:“父死不葬,爰及干戈,可谓孝乎?以臣弑君,可谓仁乎?”左右欲兵之。太公曰:“此义人也。”扶而去之。武王已平殷乱,天下宗周,而伯夷、叔齐耻之,义不食周粟,隐於首阳山,采薇而食之。及饿且死,作歌。其辞曰:“登彼西山兮,采其薇矣。以暴易暴兮,不知其非矣。神农、
dēnɡbǐ
xīshānxī
cǎi
qí
wēi
yǐ
yǐbàoyì
bàoxī
bùzhīqí
fēi
yǐ
shénnónɡ
sù
yǐnwūshǒuyánɡshān
cǎiwēi
ér
shízhī
jí
è
qiě
sǐ
zuò
ɡē
qí
cí
yuē
zhī
wǔwánɡyǐpínɡyīnluàn
tiānxiàzōnɡzhōu
ér
bó
yí
shūqíchǐzhī
yì
bùshízhōu
kě
wèirén
hū
zuǒyòu
yùbīnɡzhī
tàiɡōnɡyuē
cǐ
yì
rén
yě
fú
ér
qù
kòumǎ
ér
jiànyuē
fù
sǐ
bùzànɡ
yuánjí
ɡān
ɡē
kě
wèixiàohū
yǐchénshìjūn
jí
zhì
xī
bó
cù
wǔwánɡzǎi
mùzhǔ
hàowéiwénwánɡ
dōnɡfázhòu
bó
yí
shūqí
ɡuórén
lì
qízhōnɡzǐ
wūshìbó
yí
shūqíwénxī
bóchānɡshànyǎnɡlǎo
héwǎnɡɡuīyān
bó
yí
bó
yí
yuē
fùmìnɡyě
suítáo
qù
shūqí
yì
bù
kěn
lì
ér
táozhī
bó
yí
shūqí
ɡū
zhújūnzhī
èr
zǐ
yě
fù
yù
lì
shūqí
jí
fù
cù
shūqírànɡ
dé
rén
yòuhéyuànhū
yú
bēi
bó
yí
zhī
yì
dǔ
yì
shī
kě
yì
yān
qíchuányuē
kǒnɡzǐ
yuē
bó
yí
shūqí
bùniànjiù
è
yuànshìyònɡxī
qiúrén
虞、夏忽焉没兮,我安適归矣?于嗟徂兮,命之衰矣!”遂饿死於首阳山。由此观之,怨邪非邪?
或曰:“天道无亲,常与善人。”若伯夷、叔齐,可谓善人者非邪?积仁絜行如此而饿死!且七十子之徒,仲尼独荐颜渊为好学。然回也屡空,糟糠不厌,而卒蚤夭。天之报施善人,其何如哉?盗跖日杀不辜,肝人之肉,暴戾恣睢,聚党数千人横行天下,竟以寿终。是遵何德哉?此其尤大彰明
jiàozhùzhě
yě
ruòzhìjìnshì
cāoxínɡbù
ɡuǐ
zhuānfàn
jì
huì
érzhōnɡshēnyì
lè
fù
hòu
lěi
shìbù
jué
huò
zé
dì
ér
dǎozhī
shíránhòuchūyán
xínɡbù
yóujìnɡ
fēi
dǎnɡshùqiānrénhénɡxínɡtiānxià
jìnɡyǐshòuzhōnɡ
shìzūnhé
dé
zāi
cǐ
qí
yóudàzhānɡmínɡ
shànrén
qí
hé
rú
zāi
dàozhí
rì
shābù
ɡū
ɡānrénzhīròu
bào
lì
zì
suī
jù
yányuānwéihǎoxué
ránhuí
yě
lǚkōnɡ
zāokānɡbù
yàn
ér
cù
zǎoyāo
tiānzhībàoshī
rénzhě
fēi
xié
jī
rén
xínɡrú
cǐ
ér
è
sǐ
qiě
qīshí
zǐ
zhī
tú
zhònɡní
dú
jiàn
huòyuē
tiāndàowúqīn
chánɡyǔshànrén
ruò
bó
yí
shūqí
kě
wèishàn
sǐ
wūshǒuyánɡshān
yóu
cǐɡuānzhī
yuànxié
fēi
xié
yúxiàhūyānméixīwǒānɡuīyǐyújiēcúxīmìnɡzhīshuāiyǐsuíè
较著者也。若至近世,操行不轨,专犯忌讳,而终身逸乐,富厚累世不绝。或择地而蹈之,时然後出言,行不由径,非公正不发愤,而遇祸灾者,不可胜数也。余甚惑焉,傥所谓天道,是邪非邪?
子曰:“道不同不相为谋”,亦各从其志也。故曰:“富
ɡuì
zǐ
yuē
dàobùtónɡbùxiānɡwéimóu
yì
ɡècónɡqí
zhì
yě
ɡù
yuē
fù
tiāndào
shìxié
fēi
xié
ɡōnɡzhènɡbù
fā
fèn
ér
yùhuòzāizhě
bù
kěshēnɡshǔ
yě
yúshènhuòyān
tǎnɡsuǒwèi
贵如可求,虽执鞭之士,吾亦为之。如不可求,从吾所好”。“岁寒,然後知松柏之後凋”。举世混浊,清士乃见。岂以其
zhònɡruò
suìhán
ránhòuzhīsōnɡbǎizhīhòudiāo
jǔ
shìhùnzhuó
qīnɡshìnǎijiàn
qǐ
yǐ
qí
bǐ
qíqīnɡruò
cǐ
zāi
rúkěqiúsuīzhíbiānzhīshìwúyìwéizhīrúbùkěqiúcónɡwúsuǒhǎo
重若彼,其轻若此哉?
jūn
zǐ
jí
méishì
érmínɡbùchēnɡyān
jiǎ
zǐ
yuē
tān
fū
xùncái
liè
shì
“君子疾没世而名不称焉。”贾子曰:“贪夫徇财,烈士徇名,夸者死权,众庶冯生。”“同明相照,同类相求。”“云从龙,风从虎,圣人作而万物睹。”伯夷、叔齐虽贤,得夫子而名益彰。颜渊虽笃学,附骥尾而行益显。岩穴之士,趣舍有时若此类,名堙灭而不称,悲夫!闾巷之人,欲砥行立名者,非附青云之士,恶能施于後世哉?
lìmínɡzhě
fēi
fùqīnɡyúnzhīshì
ènénɡshī
yúhòushìzāi
qùshěyǒushíruò
cǐ
lèi
mínɡyīnmiè
ér
bùchēnɡ
bēi
fū
lǘxiànɡzhīrén
yù
dǐxínɡ
dé
fū
zǐ
érmínɡyìzhānɡ
yányuānsuīdǔxué
fù
jì
wěi
érxínɡyìxiǎn
yánxuézhīshì
yúncónɡlónɡ
fēnɡcónɡhǔ
shènɡrénzuò
érwànwù
dǔ
bó
yí
shūqí
suīxián
xùnmínɡ
kuāzhě
sǐquán
zhònɡshùfénɡshēnɡ
tónɡmínɡxiānɡzhào
tónɡlèixiānɡqiú
本文来源:https://www.wddqxz.cn/05cdc48e6c1aff00bed5b9f3f90f76c660374c65.html